รีวิว Spiral เกมลอกอำมหิต
สวัสดีจ้าวันนี้แอดจะมารีวิวหนังเรื่อง รีวิว Spiral เกมลอกอำมหิต ว่ากันถึงแฟรนไชส์หนังชุด ‘Saw’ สิ่งที่เป็นภาพจำที่สุดหาใช่เนื้อเรื่องหรือความฉลาดของบทอย่างที่มันควรจะเป็นและสานต่อจากหนังภาคแรกที่กำกับโดย เจมส์ วาน (James Wan) รีวิว Spiral เกมลอกอำมหิต ไม่ แต่มันคือภาพการทรมานสุดโหดจนทำให้โลกรู้จักหนังอีกแขนงอย่าง
แนวทรมานบันเทิง (Torture Porn) ที่เน้นสนองความพึงใจของคนดู ที่จะได้เห็นเนื้อหนัง อวัยวะถูกดึงทึ้งฉีกขาดและเลือดไหลเป็นสายน้ำและ ‘Spiral’ ก็ดูจะสานต่อความโหดนั้นมาอย่างว่านอนสอนง่าย
หนังเปิดเรื่องด้วยการจับตำรวจคนหนึ่งมาทรมานของฆาตกรรายใหม่ที่ใส่หน้ากากหมูพร้อมคลิปวีดีโอให้เลือกว่าจะเอาชีวิตตนไว้โดยให้สละลิ้นที่ถูกตรึงอยู่หรือยอมให้รถไฟปะทะร่างให้แหลก ซึ่งมันก็จบลงด้วยโศกนาฏกรรมอันสะเทือนขวัญซึ่งเหยื่อก็ดันเกี่ยวพันกับ ซีค (คริส ร็อก Chris Rock) นายตำรวจตงฉินลูกชายของอดีตตำรวจระดับตำนาน
ที่จากบทสนทนาระหว่างเขากับสารวัตร แองจี การ์ซา (มาริซอล นิโคลส์ Marisol Nichols) สารวัตรคนสวยประจำสถานีก็ทำให้รู้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างเขากับตำรวจคนอื่น ๆ มีแต่ความตึงเครียดด้วยเหตุการณ์ในอดีต แต่คราวนี้ซีคต้องมาจับคู่กับวิลเลียม (แม็กซ์ มิงเกลลา Max Minghella) ตำรวจน้องใหม่เพื่อตามหาฆาตกรสังหารตำรวจรายนี้
จะว่าไปแล้วไอเดียตั้งต้นของ ‘Spiral’ น่าสนใจตรงที่คราวนี้โปรดิวเซอร์ที่ทำคลอดหนังอย่างคริส ร็อกให้ฆาตกรเลือกเหยื่อเป็นตำรวจเลวแทนที่จะเป็นคนธรรมดาที่ไม่รู้คุณค่าของชีวิตเหมือนหนังในแฟรนไชส์ ‘Saw’ ทั้งหลาย ควบคู่ไปกับการผูกปมและทิ้งเศษขนมปังไว้รายทางว่าฆาตกรคือใคร ผสมกับเรื่องราวในอดีตที่ตัวละครอย่างซีคได้ร่วมเป็นพยานรู้เห็นความฉ้อฉลในกรมตำรวจจนนำไปสู่ตอนจบหักมุม
รวมไปถึงการเล่าเรื่องคู่ขนานทั้งความสัมพันธ์ของซีคกับพ่ออย่าง มาร์คัส แบงค์ส (รับบทโดยแซมมวล แอล แจ็กสัน Samuel L. Jackson) ที่เคยคุม สน.และจัดการเรื่องการเมืองใน สน.จนเกิดเป็นแผลในความสัมพันธ์กับตำรวจคนอื่นรวมไปถึงแรงจูงใจของฆาตกรที่เกี่ยวข้องกับอดีตคู่หูของซีค ที่เคยก่อกรรมทำชั่วเอาไว้ และซีคก็เคยจับเข้าคุกมาแล้วมาเป็นตัวล่อหลอกในช่วงท้ายของหนัง
แต่แล้วความชาญฉลาดของพล็อตก็ถูกบ่อนทำลายไปเรื่อย ๆ ตามนาทีของหนังที่เพิ่มมากขึ้น ที่บ่งชี้ว่า ดาเรน ลินน์ เบาส์แมน (Darren Lyn Bousman) ที่แม้จะทำหนัง ‘Saw’ มา 3 ภาค (ภาค 2-4) แต่ก็ไม่อาจคุมทิศทางหนังได้อยู่มือ ทั้งแอ็กติงสุดโอเวอร์ของคริส ร็อกที่ดูจะพยายามเหลือเกินที่จะสลัดภาพนักแสดงตลกไปให้ได้ และพยายามทำท่าเต๊ะจุ๊ยขรึมเครียดที่ดูแล้วฮากว่าเดิม หรือจะเป็นการแคสต์สาวสวยอย่าง มาริซอล นิโคลส์ มาเป็นสารวัตรประจำกรมตำรวจซึ่งความสวยของเธอไม่ได้เป็นปัญหาอะไรนะครับ
แต่มันดูแหม่ง ๆ ทันทีเมื่อหนังตัดเข้าแฟลชแบ็กแล้วงานเมกอัปก็อัปความฮาให้หนังเข้าไปอีกขั้น นอกจากจัดแต่งทรงผมให้สารวัตรคนสวยเราเหมือนซื้อวิกแล้วไม่ได้ลองที่ร้าน แล้วบรรดาหนวดปลอมที่ติดให้ทั้งหน้าคริส ร็อกและแซมมวล แอล แจ็กสันก็ยิ่งดูปลอมเข้าไปอีก จนแอบคิดว่าเออหรือมันจะเป็นธีมหนังว่าด้วยอะไรปลอม ๆ เหมือนจิ๊กซอว์ตัวปลอมงี้ป่ะ…ฮ่าาาา
อะไม่ต้องไปตาผีจับผิดหนังแบบย่อหน้าที่แล้วก็ได้ ทีนี้มาลองดูสิ่งที่เราต่างคาดหวังจากแฟรนไชส์ชุดนี้กันอย่างเรื่องของความระทึก ซึ่งก็ไม่รู้ว่าเป็นผลจากการรีบูตครั้งนี้หรือเปล่าเพราะหนังมาทางตุ้งแช่ซะจนนึกว่าคริส ร็อกอยากจัดงานตรุษจีนมากกว่าสานต่อแฟรนไชส์หนังโหดซะอีก ซึ่งบางจังหวะนี่สะดุ้งแรงจริง ๆ นะครับเล่นซะน้ำอัดลมสาดใส่ตัวเป็นสงกรานต์เลยซึ่งส่วนใหญ่ก็เป็นการจับเหยื่อแต่ละครั้งที่จะต้องเน้นให้สะดุ้งตกใจ
นับตั้งแต่ครั้งแรกที่การจับกุมตำรวจก็แน่นอนว่ามันจะต้องเต็มไปด้วยมุมกล้องหลอกทางแล้วโผล่ข้างหลังมาเอาพลาสติกคลุมหัวไปยันกางพลาสติกแล้วคลุมหน้าจากด้านข้างของเฟรม ซึ่งหนังก็ดูเอาจริงเอาจังกับการคลุมหน้ามากเหมือนจะคารวะวีรกรรมตำรวจบ้านเราซะอย่างงั้น แต่พอหนังตัดเข้าไปฉากทรมานก็เหมือนเราได้ดูหนังฉายซ้ำโดยเฉพาะ
กับดักคลุมหัวหรือการตรึงร่างกายไว้ที่สูง จะมีครีเอทีฟหน่อยก็เครื่องบดขวดแล้วเอาพัดลมเป่าให้กลายเป็นเศษแก้วปลิวไปปักตัวเหยื่อ แต่ผลลัพธ์ของอาการเบือนหน้าหนีด้วยความสยดสยองกลับได้ไม่ถึงครึ่งของหนังต้นฉบับด้วยซ้ำ
ทีนี้มาถึงส่วนสุดท้ายคือการหักมุม อันนี้ตอบแบบไม่สปอยล์เลยว่าใครที่ดู ‘Saw’ มาทุกภาคหรือดูหนังหักมุมมาบ้างในชีวิตก็คงเดาได้ไม่ยากเลย ซึ่งบทหนังก็กลัวคนดูไม่รู้หรือยังไงไม่ทราบ เล่นให้ฆาตกรพูดคีย์เวิร์ดซะชัดจนแทบจะไม่ต้องดูหนังให้จบก็ได้ทั้งที่ผ่านไปไม่ถึงครึ่งเรื่อง มิหนำซ้ำเหยื่อบางคนก็ดูจะไม่สมควรถูกลงโทษเพียงเพราะแค่เป็น “ผู้มีส่วนรู้เห็น” ซะด้วยซ้ำ ที่สำคัญคือตัวฆาตกรเองก็ไม่ได้น่าจดจำเหมือนจิ๊กซอว์ต้นฉบับที่ดูมีมิติมากกว่า (แต่ก็นั่นแหละหนังทั้งเรื่องก็หามิติของตัวละครอื่น ๆ ไม่เจอเหมือนกัน ฮาาาาา)
ท้ายสุดแล้วหากมองว่าบทหนังต้องการตีแผ่ด้านมืดในแวดวงผู้รักษากฎหมายมันก็มีหลายอย่างที่เราดูแล้วน่าคิดตามไม่น้อยทั้งการยัดข้อหาหรือผลประโยชน์ทับซ้อนซึ่งมองมุมนึงก็เป็นการตีแผ่ความชั่วในวงการตำรวจแต่อีกด้านเมื่อมองความเป็นจริงแล้วนิวโลว์ของตำรวจในโลกความเป็นจริงเลวร้ายกว่าหนังซะจนเราชินชาไปหมด หรือที่จริงไม่ใช่ความผิดของหนังหรอก แต่เราเห็นวีรกรรมตำรวจที่อำมหิตกว่าเหยื่อในหนังมาเยอะเกินไปจนสิ่งที่เห็นในหนังธรรมดาไปเลยก็ไม่รู้นะครับ หนังแนะนำใหม่
รีวิว Spiral เกมลอกอำมหิต
การกลับมาอีกครั้งของสไตล์ความเหี้ยมโหดของฆาตกรเจ้าเล่ห์ที่มักจะชวนให้เล่นเกมอยู่บ่อยๆ กับหนังภาคใหม่ที่สานต่อและอยู่ในจักรวาลเดียวกันใน “Spiral: From the Book of Saw” (เกม/ลอกอำมหิต) ที่มาในคราวนี้ปรับโหมดมาในรูปแบบหนังแนวสืบสวนสอบสวนที่ดูขึงขัง แต่ยังคงความสยดสยองในภาพและเนื้อหาอันเป็นเอกลักษณ์ของจักรวาลหนังเรื่องนี้เอาไว้ แม้ว่าจะเข้มข้นและจริงจังมากยิ่งขึ้น แต่ก็ยังมีช่องโหว่รายทางอยู่เต็มไปหมด
Spiral เกม/ลอกอำมหิต เล่าเรื่องราวของ นักสืบเอเซเกล ซีค แบงก์ส ที่มักจะถูกเปรียบเทียบฝีมือกับ อดีตตำรวจฝีมือระดับฉมัง มาร์คัส แบงก์ส ผู้เป็นพ่อ ด้วยความที่ต้องการพิสูจน์ตัวเอง เขาจึงต้องไขคดีฆาตกรรมต่อเนื่องสุดโหด ร่วมกับคู่หูหน้าใหม่อย่าง นักสืบวิลเลียม เชงก์ แต่เรื่องราวกลับเลวร้ายขึ้น เมื่อพบว่าเหยื่อของคดีฆาตกรรมทั้งหมดเป็นตำรวจ และรูปแบบการฆ่าก็สยดสยองเกินมนุษย์ ด้วยการเลียนแบบฆาตกรในตำนานอย่าง จิ๊กซอว์ และยิ่งพวกเขาถลำลึกไปกับคดีมากเท่าไหร่ ก็กลับพบกว่าตัวเองกำลังเดินสู่กับดักแสนวิปริตอย่างเลี่ยงไม่ได้
ก็เหมือนเป็นการยกเครื่องใหม่ทั้งหมด เพียงแต่ยังคงได้ “ดาร์เรน ลินน์ บัสแมน” ผู้กำกับที่เคยคลุกคลีกับหนังตระกูล Saw ช่วงภาคแรกๆ กลับมารับช่วงต่อในหนังเรื่องนี้ ประกอบกับเขาเองก็มีประสบการณ์และช่ำชองกับการสร้างหนังแนวสยองขวัญ-ระทึกขวัญมาเพียบ ทำให้สามารถไว้วางใจในการวางโทนหนังและการออกแบบสไตล์ของหนังที่ยังความเป็น ‘ซอว์’ เอาไว้ได้ในองค์ประกอบของตลอดทั้งเรื่อง
แต่สิ่งที่แตกต่างไปจากเดิมก็คงจะเป็นโครงสร้างและรูปแบบของหนัง Spiral มีความจริงจังและขึงขังมากยิ่งขึ้น ด้วยการโฟกัสไปที่ตัวละครในวงการตำรวจเป็นหลัก หนังมีโทนความเป็นหนังแนวสืบสวนสอบสวนที่ไล่ระดับความน่าสนใจจากคดีสู่คดีได้อย่างชวนติดตาม ผสมผสานเข้ากับฉากแหยงๆ อันเป็นเอกลักษณ์ของหนังชุดนี้เข้า ทำให้โดยรวมก็ถือว่าเป็นหนังที่ค่อนข้างสอบผ่านในส่วนของตรงนี้
แต่กระนั้นก็กลับพบว่า Spiral ยังเป็นหนังที่พาผู้ชมไปได้ไม่สุดสักทางหนึ่ง แม้ว่าอยากจะมาล้างไพ่และเปิดแฟรนไชส์ใหม่อีกรอบ ด้วยทิศทางใหม่ๆ แต่หนังก็ยังไม่แข็งแกร่งเพียงพอที่จะไปถึงจุดนั้น ตลอดรายทางของหนังได้ใส่องค์ประกอบอื่นๆ เข้ามาเพียงแค่ดาดดื่น ไม่ได้ใส่รายละเอียดและเหตุผลเข้าไปมากเท่าไหร่ พยายามสร้างความซับซ้อนให้กับโครงเรื่อง แต่ก็ยังใส่เข้ามาได้ยังกลมกล่อมเท่าไหร่นัก
ขณะที่องค์ประกอบของนักแสดง “คริส ร็อก” ก็ถือว่าค่อนข้างตีโจทย์ได้แตกกับบทนำของเรื่อง เพียงแต่ว่ามิติของคาแรกเตอร์นั้นถ่ายทอดออกมาได้เบาบางไปสักหน่อย ลักษณะคาแรกเตอร์ชัดเจนแต่อินเนอร์ต่างๆ ยังไม่ค่อยทำให้เชื่อได้ เช่นเดียวกับ “ซามูเอล แอล. แจ็กสัน” ที่ถูกใส่เข้ามาเหมือนเป็นเพียงนักแสดงตัวประกอบ แม้จะเป็นหนึ่งในตัวละครที่ขับเคลื่อนเรื่องราวหลัก แต่ใส่เข้ามาในหนังได้อย่างเบาบาง
รวมทั้งการแสดงของนักแสดงสมทบคนอื่นๆ ไม่ว่าจะเป็น “แม็กซ์ มิงเกลลา”, “ริชาร์ด เซ็ปเพียร์ริ” หรือ “มาริซอล นิโคลส์” ที่พวกเขาทำออกมาได้ตามมาตรฐาน เพียงแต่องค์ประกอบของหนังที่ยังดูไม่มีชั้นเชิงสักเท่าไหร่ ทำให้ทุกๆ อย่างออกเพียงแค่สถานะ ‘โอเคดี’ เท่านั้น
Spiral ก็ถือว่าเป็นหนังมีจังหวะและลำดับการเล่าเรื่องที่ชวนติดตาม งานออกแบบฉากสยองๆ ก็น่าจะสร้างความสะใจให้กับแฟนหนังชุดนี้ได้ดี แต่อาจจะยังไม่ถึงใจถึงอารมณ์เป็นที่สุด เพราะจุดด้อยของหนังเรื่องนี้ก็ยังเป็นในส่วนของบทหนังที่เหมือนจะคมคายแต่ก็ยังทำได้ไม่ถึง จึงกลายออกมาเป็นหนังสืบสวนตามหาฆาตกรที่กระฉับกระเฉงดี แต่ก็ยังไม่ใช่เรื่องที่น่าจดจำสักเท่าไหร่
ความรู้สึกหลังดู
อย่างไรก็ตาม โดยภาพรวมแล้ว Spiral ก็ถือว่าเป็นการกลับมาสานต่อตำนานของจิ๊กซอว์อีกครั้ง ที่แน่นอนว่าหนังสามารถต่อยอดจักรวาลนี้ออกไปได้อีก เพียงแต่ลูกเล่นเดิมๆ อาจจะใช่ไม่ได้ต่ออีกสักเท่าไหร่แล้ว ประเด็นของหนังค่อนข้างชัดเจนและเข้มข้น ผู้ชมอาจจะอินได้ง่ายๆ เพราะนี่คือการแตะต้องเกี่ยวกับความพยายามปฏิรูปวงการตำรวจ ที่มีเส้นบางๆ ขั้นกลางอยู่ระหว่างความถูกต้องกับความสะใจ
แม้ว่า Spiral จะยังเป็นการกลับมาที่ยังไม่สุดๆ แต่ก็มอบความสนุกบันเทิงให้กับผู้ชมได้ตรงตามโจทย์ได้ในระดับหนึ่ง ฉากสยองๆ ต้องร้องยี้และเสียวสันหลังยังคงจับใส่มาอยู่ในหนังเรื่องนี้ตามเอกลักษณ์อันโดดเด่น ทำให้เห็นได้ชัดว่า หนังตระกูล Saw ยังคงไม่ตายหายไปจากวงการหนังฮอลลิวูดได้ง่ายๆ อย่างแน่นอน
Spiral บอกเล่าเรื่องราวของนักสืบ Zeke Banks (Chris Rock) ตำรวจผู้ยึดมั่นความดี ลูกของสารวัตระดับตำนาน Marcus Banks (Samuel L. Jackson) ที่ต้องมาตามสืบคดีอันน่าสยอง เมื่อเพื่อนตำรวจตกเป็นเหยื่อของเกมชีวิตเลียนแบบฆาตกร Jigsaw ทำให้ Zeke ต้องร่วมมือกับคู่หูคนใหม่ William Schenk (Max Minghella) ออกตามสืบหาตัวฆาตกรก่อนจะนองเลือดไปมากกว่านี้
นี่คือโปรเจคที่ Chris Rock นำไอเดียไปเสนอกับทางค่าย Lionsgate จนตัวเองได้มารับหน้าที่อำนวยการสร้างและแสดงนำด้วยตัวเอง และยังได้ทีมงานชุดเดิมจากแฟรนไชส์ทั้ง James Wann และ Leigh Whannell มาอำนวยการสร้างเช่่นเดิม
Spiral ได้เปลี่ยนทิศทางในการนำเสนอใหม่ เล่าเรื่องราวโดยเน้นการสืบสวนสอบสวนตามหาตัวฆาตกรมากกว่าเน้นความตื่นเต้นลุ้นระทึกเอาชีวิตรอด แต่การเปลี่ยนทิศทางในครั้งนี้ทำได้ไม่ค่อยเวิร์คสักเท่าไหร่ เพราะพาร์ทการสืบสวนสอบสวนมันไม่ได้ซับซ้อนและไม่ได้มีอะไรยากเกินคาดเดาเลย โดยเฉพาะตัวคนร้ายนี่เรียกได้ว่ารู้ทันทีตั้งแต่เห็นวินาทีแรกที่เห็นตัวละครนั้นเลยทีเดียว แถมหนังยังดำเนินเรื่องเร็ว คลี่คลายเร็ว หาทางออกเร็ว และจบเร็วแบบสุด ๆ
ส่วนเกมชีวิต กับดักโหด ๆ ก็ยังคงโหด ชวนเสียวและครีเอทอยู่เช่นเดิม อาจจะไม่ได้มีเยอะหรือเน้นตัวเกมสักเท่าไหร่ แต่มันก็แทรกมาเป็นช่วง ๆ ให้ได้ตื่นเต้นกันบ้างพอประมาณ แต่โดยส่วนตัวรู้สึกน้อยไปหน่อย ยังไม่จุใจเท่าไหร่
สิ่งที่ดูแล้วขัดใจทุกฉากคือการแสดงของ Chris Rock เนี่ยแหละ ด้วยความที่พลิกบทบาทจากดาราตลก มารับบทจริงจังในหนังระทึกขวัญแบบนี้ มันเลยดูแปลกมาก ไม่ใช่เพราะติดภาพความตลกของเขา แต่การแสดงของเขามันดู พยายามมากเกินไป มันเลยดูไม่ธรรมชาติ และยิ่งการพูดบทต่าง ๆ ยังทำออกมาได้แข็งเหลือเกิน เหมือนซ้อมท่องบทยังไงยังงั้น
สรุปแล้ว Spiral ก็เป็น Saw ภาคที่…เอาเป็นว่าเราเฉย ๆ ไม่ถึงกับแย่ แต่ก็ไม่ใกล้เคียงคำว่าดีเลย ตอบไม่ได้เหมือนกันว่าแฟนคลับของแฟรนไชส์นี้จะชอบ Spiral หรือไม่ แต่หากคนที่ไม่เคยดู Saw มาเลย หรือดูไม่กี่ภาคก็ดูภาคนี้รู้เรื่อง อาจจะสงสัยนิดนึงว่าตัวละครนี้เป็นใคร แต่ก็ไม่ได้ส่งผลกับเนื้อเรื่องสักเท่าไหร่ เอาเป็นว่าดูรู้เรื่องแน่นอน
