รีวิว Eight Men Out
สวัสดีจ้าวันนี้แอดจะมารีวิวหนังเรื่อง รีวิว Eight Men Out เป็นภาพยนตร์ที่ไม่ได้โฟกัสอย่างแปลกประหลาดซึ่งสร้างจากสีเอิร์ธโทน การชำเลืองมองข้าง ๆ และบทสนทนาแบบวงรี มันบอกเล่าเรื่องราวของดาราของทีมชิคาโกไวท์ซอกซ์ในปี 1919 ที่ได้รับผลตอบแทนจากนักพนันเพื่อโยนเวิลด์ซีรีส์
แต่ถ้าคุณยังไม่คุ้นเคยกับเรื่องราวนั้น คุณก็ไม่น่าจะเข้าใจหลังจากดูหนังเรื่องนี้ เป็นภาพยนตร์จากวงใน เป็นภาพยนตร์ของผู้เชี่ยวชาญด้านเบสบอลที่ยากสำหรับผู้ไม่ได้รับการอบรมสั่งสอน
ดูหนังเรื่องนี้ ฉันรู้สึกซาบซึ้งแบบใหม่สำหรับการเล่าเรื่องสไตล์ฮอลลีวูดสมัยก่อน ซึ่งใกล้จะเริ่มต้นแล้ว เราจะได้เห็นตัวละครหลักแต่ละตัวในระยะใกล้อย่างมาก และใครบางคนจะเรียกพวกเขาตามชื่อหรือบรรยาย พวกเขา. คุณรู้ไหม บางอย่างเช่น “เห็นผู้ชายคนนั้นที่นั่นไหม? นั่นคือ ‘ไร้รองเท้า’ โจ แจ็คสัน เขาเป็นหนึ่งใน fielders ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่เคยมีชีวิตอยู่
แต่พวกเขาบอกว่าเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะเขียนชื่อตัวเองอย่างไร” เมื่อผ่านไปครึ่งชั่วโมงใน “Eight Men Out” ฉันก็นึกไม่ออกว่าใครคือผู้เล่นแต่ละคน และฉันก็ไม่ได้รับความช่วยเหลือจากข้อเท็จจริงที่ว่านักแสดงหลายคนดูเหมือนจะคล้ายกัน ไม่กี่วันต่อมาขณะอ่านบันทึกย่อที่ฉันรู้ว่าตัวละครที่เล่น
โดยผู้กำกับภาพยนตร์ John Sayles ควรจะเป็น Ring Lardner นักกีฬาที่ยิ่งใหญ่ เขาออกไปเที่ยวดูหนังกับเพื่อนชื่อฮิวจ์ ฟูลเลอร์ตัน (Studs Terkel) ซึ่งเป็นหนึ่งในนักกีฬาที่เปิดเผยเรื่องอื้อฉาวตลอดทั้งเรื่อง
แต่จะมีสักกี่คนที่รู้เรื่องนี้ในปี 1988? จากหลักฐานของภาพยนตร์เรื่องนี้ Sayles และ Terkel กำลังเล่นประสานเสียงกรีก ศีรษะของพวกเขาก้มเข้าหากันในขณะที่พวกเขาแลกเปลี่ยนกันเล็กน้อยในการดำเนินการ
และนั่นไม่ใช่การวิพากษ์วิจารณ์การแสดงของพวกเขา เป็นเรื่องดีที่ Terkel เคี้ยวซิการ์ของเขาและดูราวกับว่าเขาเห็นมันทั้งหมด – แต่จากบทภาพยนตร์ หากคุณกำลังจะสร้างภาพยนตร์เกี่ยวกับเรื่องอื้อฉาวเกี่ยวกับเบสบอลที่เกิดขึ้นก่อนที่ผู้ชมส่วนใหญ่จะเกิด คุณควรเริ่มด้วยการทำให้เข้าใจได้ง่ายแล้วค่อยพิจารณาเรื่องศิลปะและการละคร
บางทีปัญหาก็คือว่า Sayles ผู้เขียนบทและผู้กำกับภาพยนตร์เรื่องนี้มีความใกล้ชิดกับเนื้อหามากจนเขาไม่เคยตัดสินใจว่าจุดเน้นของเรื่องราวของเขาจริงๆ คืออะไร ในช่วงแรกๆ ของภาพยนตร์ เราได้รับขอบมืดจำนวนมากที่ออกแบบมาเพื่อให้เรามีรสนิยมในการเล่นเบสบอลมืออาชีพในขณะนั้น และพวกมันถูกตัดต่อด้วยฉากส่วนตัวหรือฉากในบ้านสั้นๆ ที่มีการสร้างตัวละครขึ้น แต่ไม่ชัดเจนนัก
จากนั้นวายร้ายก็ปรากฏตัวขึ้น: Charles Comiskey “Old Roman” ซึ่งเป็นเจ้าของสโมสรและปฏิบัติต่อผู้เล่นของเขาเหมือนเป็นทาส เมื่อพวกเขาชนะธง เขาก็ส่งแชมเปญแบนให้พวกเขา ถ้าเขาสัญญากับเหยือกว่าจะได้รับโบนัส 10,000 ดอลลาร์สำหรับการชนะ 30 เกม เขาจะเลือกเขาหลังจากชัยชนะครั้งที่ 29 ของเขา ภาพยนตร์เรื่องนี้ให้เหตุผลว่าคงจะไม่มีเรื่องอื้อฉาวของแบล็กซอกซ์ถ้า Comiskey แสดงความเคารพอย่างเหมาะสมสำหรับทีมเบสบอลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในยุคนั้น
ก็อาจจะเป็นเช่นนั้น แต่แล้วนักพนันรายใหญ่หลายคนก็ว่ายน้ำเข้าและออกจากโฟกัส ทำข้อเสนอเงินสดและโต้เถียงว่าทุกคนจะเข้าร่วมในข้อตกลงนี้ พวกเขาเป็นคนร้ายด้วยหรือเป็นโจรสลัดเท่านั้น? เป็นเรื่องยากที่จะเชื่อว่าพวกเขาคาดว่าจะหนีไปกับแผนการที่กล้าหาญ
รีวิว Eight Men Out
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อวิธีที่ Sayles นำเสนอบทละครหลักใน World Series เห็นได้ชัดว่าผู้เล่น Sox ขว้างเกมโดยมีข้อผิดพลาดโดยเจตนาและไม่ใช่แม้เพียงเล็กน้อย ซึ่งเป็นเรื่องยากที่จะจินตนาการว่าทุกคนอาจถูกหลอกได้ แม้แต่วินาทีเดียว
จากนั้นก็มีฉากในห้องพิจารณาคดีซึ่งไม่ค่อยเกี่ยวกับเบสบอลมากกว่าความซ้ำซากทั่วไปของฉากในห้องพิจารณาคดีทั้งหมด และการแนะนำของผู้พิพากษา Kenesaw Mountain Landis ผู้ซึ่งสมัครเป็นกรรมการเบสบอลคนแรกในความพยายามที่จะล้างภาพลักษณ์ของกีฬาของพวกเขา
แม้ว่าทีมไวท์ซ็อกซ์จะพบว่าไม่มีความผิดในศาล แต่เขาสั่งห้ามพวกเขาจากทีมเบสบอลลีกใหญ่เหมือนกันหมด การกระทำของเขาอาจผิดกฎหมาย แต่มันได้สร้างแบบอย่างซึ่งคงอยู่มาหลายปี ซึ่งรัฐบาลมองข้ามวิธีที่เมเจอร์ลีกเบสบอลก่อตั้งการผูกขาดและปฏิเสธสิทธิตามรัฐธรรมนูญขั้นพื้นฐานของผู้เล่นและลูกจ้าง ทั้งหมดนี้เป็นความจริง แต่มันชัดเจนในภาพยนตร์หรือไม่?
และฉันชอบ Studs Terkel และ John Sayles เป็นพิเศษในฐานะนักกีฬาสองคนคือ Fullerton และ Lardner พวกมันดรอปมาก พวกเขาทำหน้าที่เป็นนักร้องประสานเสียงกรีก สร้างเสียงหัวเราะเยาะเย้ยถากถาง ทำให้ผู้ฟังได้รับรู้ว่าควรจะเกิดอะไรขึ้น
ขณะที่ทีมขาวเล่นเกมคดเคี้ยวอีกเกม Sayles พูดกับ Terkel ว่า “ไม่มีอะไรนอกจากลูกบอลเร็ว” “ดี ช้าหน่อย” Terkel กล่าวเสริม มันดีขึ้น Terkel เขียนคอลัมน์
สำหรับหนังสือพิมพ์ในชิคาโกที่กล่าวหาว่านักพนันทุจริตเกมเบสบอล และ Sayles กำลังอ่านออกเสียง “นักเขียนกำลังทำให้เกมเสียไป” เซย์ลส์กล่าว “อ่านต่อ” Terkel กล่าว “เกมจะดีกว่าถ้าไม่มีองค์ประกอบทางทิศตะวันออกที่มีจมูกยาวและปากหนากำลังไล่ล่าเด็ก ๆ ของเราในสนาม” Terkels ยิ้มรอบๆ ซิการ์ของเขาและพูดว่า “ทำให้คุณภูมิใจที่ได้เป็นนักกีฬาใช่ไหม”
ส่วนที่เหลือของหนังก็ค่อนข้างดีเช่นกัน แม้ว่าบางครั้งฉันจะทำให้ตัวละครและแรงจูงใจของพวกเขาปะปนกันไปบ้าง ฉากเบสบอลทำได้ดีมาก ฉันพูดแบบนี้เองไม่ใช่แฟนตัวยงของกีฬา ชาร์ลี ชีน (ผู้คลั่งไคล้ตัวจริง) ดูเหมือนว่าเขาจะตีไม้ตีหนักๆ ขณะตีกระแทก ไม่ใช่ไม้ยาง
ฉันชื่นชมเช่นกันที่เกมซีรีส์เหวี่ยงไปมาในขณะที่ผู้เล่นพยายามคิดออกว่าพวกเขากำลังเล่นเพื่อเงินหรือเพื่อตัวเอง เป็นเรื่องยากที่จะโยนเกมเพราะส่วนหนึ่งของคนๆ หนึ่งต้องการทำสิ่งที่ทำได้ดีที่สุดอยู่เสมอ ในกรณีนี้ ให้เล่นเบสบอลให้ดี นักชาติพันธุ์วิทยาชาวเยอรมันเรียกมันว่า “Funktionslust” ในท้ายที่สุด แม้จะไม่แน่ใจบ้าง แต่ก็พ่ายแพ้
หนังไม่เมตตานักพนันหรือเจ้าของหนัง Comisky นั้นถูกและโลภอย่างไม่น่าเชื่อ สคริปต์นี้เป็นหนึ่งในเหตุผลที่ผู้เล่นตกลงที่จะโยนเกม อย่างที่ Strathairn พูดเมื่อมีคนเสนอการจ่ายเงินบางส่วนให้เขา “ฉันไม่สนเรื่องเงิน” เขาขว้างเกมเพื่อฟาวล์ Comisky ที่เพิ่งปฏิเสธโบนัสตามสัญญา
เพราะ Strathairn เล่นเหยือก Cicotte เล่นเพียง 29 เกมแทนที่จะเป็น 30 เกมที่พวกเขาตกลงกัน Comisky ทำให้เขานั่งสำรองในช่วงสองสามเกมที่ผ่านมา ดังนั้นเขาจะไม่ผ่านเกณฑ์โบนัส (คำถาม: เนื่องจาก Comisky โกง Cicotte จากโบนัสที่ทำสัญญา Cicotte มีเหตุผลทางศีลธรรมในการโยนเกมหรือไม่)
หนังไม่ถูกใจนักพนันเช่นกัน ไม่เพียงแต่พวกเขาไม่จ่ายออกแต่พวกเขาปฏิบัติต่อผู้เล่นด้วยการดูถูก Arnold Rothstein (“AR”) ปฏิบัติต่อทุกคนอย่างหยาบคาย เขาไม่เคยกล่าวคำทักทายเมื่อเขาเข้าไปในห้อง ไม่เคยกล่าวคำอำลาเมื่อจากไป และไม่เคยยิ้มเลย
ฉันชอบสิ่งนี้ Sayles อาจไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญ แต่ภาพยนตร์ของเขามีความเฉพาะตัวสูงอยู่เสมอ ฉันนึกภาพไม่ออกว่าเขากำกับ “Die Hard With A Sardonic Grin”
และนี่อาจเป็นภาพยนตร์ที่ดีที่สุดที่รางวัลใหญ่ในภาพยนตร์ทุกเรื่องถูกมองข้ามไปโดยสิ้นเชิงในช่วง 25 ปีที่ผ่านมา สำหรับทั้งหมดที่เกี่ยวกับผู้เล่นเบสบอล มันไม่ใช่หนังเบสบอล เรื่องอื้อฉาวของแบล็กซอกซ์และผลกระทบต่อทีมเบสบอลที่อยู่เหนือทีมเบสบอล นักแสดงทั้งมวลทำงานได้อย่างยอดเยี่ยม โดยเฉพาะสเตรทแฮร์นและสวีนีย์ที่เล่น “ไร้รองเท้า” โจ แจ็คสัน
ซึ่งเป็นหนึ่งในบุคคลที่น่าสลดใจของเหตุการณ์ทั้งหมดนี้ แม้จะเอาเงินไปโยนซีรีส์ แจ็คสันก็ออกไปปัด .375 สำหรับซีรีส์ ผู้จ่ายเงินในชิคาโกได้รับผลตอบแทน (และวิญญาณที่น่าสงสารคนหนึ่งที่ไม่ได้ไปด้วย แต่ได้รับการทาบทาม) ถูกห้ามไม่ให้เล่นเบสบอลตลอดชีวิต ผู้มีอำนาจไม่น้อยไปกว่า Ted Williams เชื่อว่า Jackson ควรอยู่ใน Hall of Fame
แต่ฉันพูดนอกเรื่อง ภาพยนตร์เรื่องนี้สร้างแรงจูงใจให้กับผู้เล่นที่เล่นเพื่อเงินเล็กน้อยและไม่ได้พูดถึงตำแหน่งที่พวกเขาเล่น ดังนั้นพวกเขาจึงเป็นเป้าหมายที่สมบูรณ์แบบสำหรับการแก้ไขตั้งแต่แรก ฟิล์มที่ยอดเยี่ยมและดึงดูดใจเกี่ยวกับปฏิกิริยาของมนุษย์ต่อความเครียดและสิ่งล่อใจ แนะนำมากที่สุด นี่เป็นเรื่องราวของโจ แจ็คสันที่เล่ายากกว่าเรื่อง ‘Field of Dreams’
ความรู้สึกหลังดู
ภาพยนตร์กีฬาไม่เคยเป็นเรื่องง่ายที่จะทำ และการสร้างภาพยนตร์ที่เกินขอบเขตของแฟนกีฬาเป็นสิ่งที่ท้าทายอย่างยิ่ง ในขณะที่ ‘Eight Men Out’ อาจไม่ดึงดูดผู้ที่ชื่นชอบกีฬาเช่นเดียวกับ ‘Field of Dreams,’ ‘Hoosiers’ หรือ ‘A League of their Own’ (การเสนอชื่อของฉันเองสำหรับภาพยนตร์เกี่ยวกับกีฬาที่ดีที่สุดสามเรื่องจากทั้งหมด เวลา) มันทำมากกว่าถือเป็นหนึ่งในสามของรายการภาพยนตร์เบสบอลที่เติบโตขึ้นเรื่อย ๆ
ส่วนใหญ่เป็นเพราะมันไม่ใช่หนังเบสบอลจริงๆ เช่นเดียวกับภาพยนตร์ดังกล่าว เป็นภาพยนตร์เกี่ยวกับคนที่เล่นเบสบอล จากนวนิยายของเอเลียต อาซินอฟ ภาพยนตร์เรื่องนี้
โดยภาพรวมแล้วมีความถูกต้องตามประวัติศาสตร์ ดูเหมือนว่าค่อนข้างจะยุติธรรมในการขจัดความรู้สึกผิด ใช่ ผู้เล่นที่เล่นให้กับสกินฟลินท์ Charles ‘Old Roman’ Comiskey ใช่พวกเขาเป็นเหยื่อขององค์ประกอบการพนันได้ง่าย ใช่พวกเขาขาดการศึกษาและสามัญสำนึก … แต่พวกเขาไม่ได้ถูกมองว่าเป็นเหยื่อผู้บริสุทธิ์เช่นกัน
ฉันเป็นแฟนตัวยงของ David Strathairn นับตั้งแต่ ‘Eight Men Out’ ภาพที่ละเอียดอ่อนของเขาเกี่ยวกับนักขว้างดาว Eddie Cicotte มีส่วนสำคัญต่อความสำเร็จของภาพยนตร์เรื่องนี้ Asinof จดจ่ออยู่กับ Cicotte อย่างถูกต้องในฐานะบุคคลสำคัญใน World Series Fix `เอ็ดดี้คือกุญแจสำคัญ!’ มากกว่าหนึ่งตัวอักษรอุทาน ผู้เล่นคนอื่นๆ ที่เข้ามาใกล้ด้วยความคิดที่จะทิ้งซีรีส์นี้ ตอบโต้ด้วยความตกใจเมื่อพบว่า Cicotte ที่เคารพนับถืออย่างสูงเข้ามาเกี่ยวข้อง
และแน่นอนว่านี่ไม่ใช่ทางเลือกที่ง่ายสำหรับ Cicotte คนที่มีคุณธรรมและมโนธรรม แต่เหยือกใกล้จะสิ้นสุดวันสลัดของเขาและชายคนหนึ่งขมขื่นต่อการกระทำทารุณของเขาโดย Comiskey สตราไทยเล่นเป็นตัวละครที่ฉลาดหลักแหลมและเคร่งเครียดภายใต้ปืนกล เช่นเดียวกับนักแสดงในรุ่นของเขา
ซึ่งนักแสดงที่เหลือก็ใช้ได้ดีเช่นกัน โดยที่ Chick Gandil (Michael Rooker) ที่น่ารังเกียจและ Swede Risberg (Don Harvey) ที่น่ารังเกียจนั้นเล่นด้วยอัตราต่อรองและกดดันให้เพื่อนร่วมทีมทำตาม เจมส์ รีด เล่นได้อย่างยอดเยี่ยม
ในฐานะผู้ขว้างลูกทางใต้ของโคล้ด ‘ถนัดซ้าย’ วิลเลียมส์ ซึ่งน่าจะเป็นผู้เล่นที่น่านับถือมากเป็นอันดับสองในทีม แน่นอน บัค วีเวอร์ (จอห์น คูแซ็ค) เป็นคนตัวใหญ่ เมื่อพิจารณาจากระยะห่างของนักพนัน แล้วเลือกที่จะจ่ายเมื่อเงินไม่ออกมาในทันที
หนังไม่อายเกี่ยวกับเวอร์ชั่นของคนดีและคนเลว แกนดิล เฟร็ด แม็คมัลลิน (เพอร์รี แลง) เพื่อนสนิทของริสเบิร์กและชาวสวีเดนคือคนร้าย ขณะที่วิลเลียมส์ วีเวอร์ โจ แจ็คสัน (ดี.บี. สวีนีย์) และผู้จัดการคิด กลีสัน (จอห์น มาโฮนีย์) ตกเป็นเหยื่อ Hall of Famer Eddie Collins (Bill Irwin)
และนักจับที่ไร้สาระ (และ Hall of Famer ที่เป็นประเด็นถกเถียง) Ray Schalk (Gordon Clapp) เป็นคนที่ดูหงุดหงิดในขณะที่ Dickie Kerr (Jace Alexander) เป็นน้องใหม่ที่มีตากว้างและไร้เดียงสา ทุกคนทำงานได้ดีและฉันก็พบว่าตัวเองรักชาล์คผู้เงียบขรึม ผู้จัดการทุกคนต้องการ สิ่งที่น่าสนใจที่สุดคือภาพยนต์ของ Shoeless Joe ผู้ซึ่งถูกตีความว่าเป็นคนปัญญาอ่อนเล็กน้อย มากกว่าแค่ไม่รู้หนังสือ
ฉากเบสบอลค่อนข้างเหมือนจริง เช่นเดียวกับฉากหลังของสนามเบสบอล ฉันเห็นมันครั้งแรกหนึ่งปีหลังจากเยี่ยมชม Old Comiskey Park (ปีก่อนที่มันถูกรื้อถอน) และรู้สึกเหมือนอยู่บ้านในกองภาพยนตร์ แม้แต่ประตูหมุนก็ดูสมจริง
สุดท้ายนี้ ฉันไม่สามารถพูดได้อย่างตรงไปตรงมาว่าคนที่ไม่มีความรู้หรือความสนใจในกีฬาเบสบอลจะพลิกหนังเรื่องนี้ ถึงกระนั้น คุณไม่จำเป็นต้องเป็นคนบ้าระห่ำเพื่อสนุกกับมัน และการไม่รู้ผลลัพธ์จริง ๆ แล้วอาจทำให้มือใหม่สนุกมากขึ้น! โดยรวมแล้วเป็นหนังที่ดี
